Krok po kroku: cyklinowanie i wykańczanie parkietu
Niektórzy wykonawcy są zastraszani przez szlifowanie i wykańczanie parkietu, ale kiedy poznasz prawidłowy proces, naprawdę nie ma to nic wspólnego i możesz zastosować tę technikę do nowych lub istniejących podłóg. Po prostu pogódź się z faktem, że w pewnym momencie pójdziesz pod prąd, co oznacza, że musisz być o wiele bardziej skrupulatny, aby upewnić się, że zadrapania krzyżowe nie będą widoczne w produkcie końcowym. Niektórzy wykonawcy używają szlifierek oscylacyjnych, szlifierek oscylacyjnych lub szlifierek trój tarczowych do obróbki parkietu
Niektórzy wykonawcy są zastraszani przez cyklinowanie i wykańczanie parkietu, ale kiedy poznasz prawidłowy proces, naprawdę nie ma to nic wspólnego i możesz zastosować tę technikę do nowych lub istniejących podłóg. Po prostu pogódź się z faktem, że w pewnym momencie pójdziesz pod prąd, co oznacza, że musisz być o wiele bardziej skrupulatny, aby upewnić się, że zadrapania krzyżowe nie będą widoczne w produkcie końcowym. Niektórzy wykonawcy używają szlifierek oscylacyjnych, szlifierek oscylacyjnych lub szlifierek trój tarczowych do parkietu, ponieważ w przypadku tych maszyn kierunek nie ma znaczenia. Ale nawet praca z dużą maszyną jest nadal dość łatwa. Ta konkretna podłoga stwarza pewne trudności, ponieważ znajduje się na małej przestrzeni, będzie na niej plama i znajduje się w dobrze oświetlonym miejscu o dużym natężeniu ruchu. Innym problemem jest to, że nie wiemy, ile razy ten cienki, solidny siedmio palcowy parkiet był szlifowany. Jeśli usuniemy zbyt dużo drewna, możemy odsłonić pióra i wpusty, dlatego musimy wykonywać cięcia tak wydajnie, jak to tylko możliwe. Zaczynamy od możliwie największej gradacji, która skutecznie usunie starą powłokę i pójdziemy tak dobrze, jak to tylko możliwe. Każdy wykonawca powinien kierować się własnym osądem, jakiego ziarna użyć.
KROK 1.
Nasze pierwsze przejście odbywa się za pomocą pasa o ziarnistości 40 na dużej maszynie. Idziemy po przekątnej do większości słojów, aby uniknąć jak największego szlifowania poprzecznego, jednocześnie spłaszczając podłogę. Gdybyśmy zaatakowali podłogę prosto, jak podłoga listwowa, wyrzucilibyśmy bardziej miękkie usłojenie (drewno wiosenne), powodując garby.
KROK 2.
Nasze drugie przejście to gradacja 60 stopni pod kątem 45 stopni, poruszająca się po przeciwnej przekątnej. Bardzo dbamy o to, aby nie przegapić ziarnistości, zwłaszcza przy szlifowaniu parkietu na 45 – co jest bardzo agresywnym cięciem – ponieważ w przeciwnym razie nie moglibyśmy usunąć rys spowodowanych poprzednimi ziarnistościami.
KROK 3.
Aby upewnić się, że podłoga jest płaska, podczas trzeciego przejścia używamy ścierniwa o ziarnistości 80 wzdłuż najdłuższej części pokoju. Ten kierunek jest głównym punktem tego korytarza i chcemy zminimalizować rysy słojów. Dzięki drobnemu ziarnistości nie musimy się martwić o rozpryskiwanie podczas jazdy bezpośrednio w poprzek włókien.
KROK 4.
Następnie obrabiamy krawędź, zaczynając od ziarna 40 i stosując tę samą sekwencję. Zmieniamy kąt cykliniarki krawędziowej, aby iść w kierunku słojów, aby usunąć rysę dużej maszyny. Inną opcją byłoby rozpoczęcie obróbki krawędzi papierem o ziarnistości 60 po drugim przejściu dużej maszyny (jeśli ścierniwo nie zacznie zbyt szybko zaklejać się powłoką).
KROK 5.
Następnie używamy odpowiedniego wypełniacza, aby wypełnić luki w tej starej podłodze, pozwalając jej dokładnie wyschnąć przed polerowaniem. Ten krok można również wykonać przed końcowym cięciem dużej maszyny. Możesz też wypełnić całą podłogę za pomocą szpachli, ponieważ ujawni to wszelkie nierówności lub plamy, do których należy wrócić po ostatnim szlifowaniu.
KROK 6.
Ręcznie oskrobujemy rogi, idąc zgodnie z słojami w każdym kwadracie parkietu.
KROK 7.
Nasze pierwsze przejście do polerowania odbywa się za pomocą dysku o ziarnistości 120 wspartego na twardej płycie. Używamy tego samego wzoru polerowania, jak w przypadku podłóg paskowych. Nasza następna przepustka buforowa ma ekran o ziarnistości 120 z cienką białą podkładką do jazdy i twardą płytą. (Grubsza amortyzacja pod ekranem może spowodować wybrzuszenie, podobnie jak ekranowanie bez twardej płyty.) Unikamy przesłaniania, które również powoduje wybrzuszenie.
KROK 8.
Wymieszaliśmy plamę, aby pasowała do sąsiednich podłóg właściciela domu. Nakładanie bejcy kwadrat po kwadracie z słojami byłoby nieefektywne, więc wcierając i wycierając w kółko, uderzamy w większość kwadratów słojem. Na kolanach sprawdzamy, czy nie ma niedoskonałości szlifowania i niepożądanych zadrapań, które możemy usunąć ręcznie lub zeskrobując.
KROK 9.
Używamy wciętej podkładki, a następnie teownika, aby pokryć podłogę uretanem na bazie oleju. Aplikujemy w najdłuższym kierunku pomieszczenia, czyli w centralnym punkcie. Powłoka ta wyrównuje się i nie pozostawia smug wykończeniowych na ziarnie. (Pokrywanie każdego kwadratu z osobna byłoby niepraktyczne, aby pasowało do słojów).
KROK 10.
Po pozostawieniu wykończenia do wyschnięcia zgodnie z instrukcjami producenta, przesiewamy papierem o gradacji 120, a następnie ręcznie przecieramy krawędzie pomieszczenia i narożniki. Do ręcznego szlifowania idziemy w tym samym kierunku słojów każdego kwadratu parkietu. Następnie ręcznie zeskrobujemy wszelkie niedoskonałości wykończenia.
KROK 11.
Na koniec polerujemy bordowym padem. W tym kroku możesz również użyć ekranu o ziarnistości 80. Po odkurzeniu i zlepieniu na mokro podłogi ponownie malujemy podłogę. Kierunek nie ma znaczenia w przypadku tych maszyn. Ale nawet praca z dużą maszyną jest nadal dość łatwa. Ta konkretna podłoga stwarza pewne trudności, ponieważ znajduje się na małej przestrzeni, będzie na niej plama i znajduje się w dobrze oświetlonym miejscu o dużym natężeniu ruchu. Innym problemem jest to, że nie wiemy, ile razy ten cienki, solidny siedmiopalcowy parkiet był szlifowany. Jeśli usuniemy zbyt dużo drewna, możemy odsłonić pióra i wpusty, dlatego musimy wykonywać cięcia tak wydajnie, jak to tylko możliwe. Zaczynamy od możliwie największej gradacji, która skutecznie usunie starą powłokę i pójdziemy tak dobrze, jak to tylko możliwe. Każdy wykonawca powinien kierować się własnym osądem, jakiego ziarna użyć.